Ο Καποδίστριας δεν κατάφερε να εφαρμόσει Κτηματολόγιο, ενώ οι μετέπειτα Κυβερνήτες δεν το επιδίωξαν, λόγω πολιτικού κόστους. Η έλλειψη Κτηματολογίου, όπως και στην Αλβανία, αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάρα για τον τόπο!
8. Με δανεικά το ρίξαμε στην κατανάλωση και την καλοπέραση. Αθρόοι διορισμοί και παροχές στο Δημόσιο, με 644.000 δημοσίους υπαλλήλους σήμερα, (1.098.000 το 2009)! Με αυτή την τακτική εμφανίζαμε αυξημένη απασχόληση και μειωμένη ανεργία. Παράλληλα δημιουργήσαμε βιοτικό επίπεδο πολύ ανώτερο των οικονομικών μας δυνατοτήτων, με μικρή παραγωγή, μικρές εξαγωγές και μεγάλες και δαπανηρές εισαγωγές.
Έτσι, καταφέραμε να κατέχουμε την 40ή οικονομική θέση το 2012, αλλά και την 23η το 2006, «ζηλευτή» στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη, αλλά εικονική!
9. Η Ελλάδα έχει μεγάλες δομικές αδυναμίες. Η σημερινή κρίση είναι κατά βάση συστημική και θεσμική. Είναι κρίση κράτους, πολιτισμού και νοοτροπίας. Ειδικότερα:
• Έχουμε μάθει να ζούμε με μύθους, μεγαλεπίβολα σχέδια, μεγάλες ιδέες και δογματισμούς, (ο Θεός της Ελλάδας!), παρά τις εθνικές μας τραγωδίες (1897, 1922, 1974)!
Κατά τον Καρκαβίτσα, «Ο ελληνικός λαός ενεργεί ως άτομο και ονειροπολεί ως έθνος».
• Στη χώρα επικρατούν έντονος λαϊκισμός, θρησκευτικός και πολιτικός, και νεφελώδη τριτοκοσμικά οράματα για κλειστές οικονομίες σοβιετικού τύπου, που όμως απέτυχαν παταγωδώς σε όλο τον κόσμο.
Παράδειγμα η Γερμανία, δυτική και ανατολική (με το τείχος του αίσχους) και η Κορέα, νότια και βόρεια. Εκεί δοκιμάσθηκαν, με τους ίδιους λαούς, τα δύο αντίθετα πολιτικο-οικονομικά συστήματα, δημοκρατία με ανοικτή αγορά και δικτατορία του προλεταριάτου με προγραμματισμένη - κλειστή - κρατική οικονομία, με τα γνωστά αποτελέσματα. Άλλα, συναφή παραδείγματα, η Κίνα και πρόσφατα η Κύπρος.
• Καυχόμαστε συνεχώς για το Ελληνορθόδοξο παρελθόν μας. Αδιαφορούμε για τις εξελίξεις στον σύγχρονο κόσμο, λες και ζούμε σε άλλο πλανήτη. Δεν αντέχουμε την αλήθεια. Παραδοθήκαμε, κυριολεκτικά, στην Παράδοση!
10. Από το 1980 και επί περίπου 30 χρόνια στην Ελλάδα:
• Εφαρμόσθηκε εσφαλμένη οικονομική πολιτική, με έντονο κρατισμό και άκριτες παροχές. Όταν μάλιστα στα εργοτάξια της Κίνας έχουν αναρτηθεί επιγραφές: «Μη ζητάτε πολλά σήμερα, για να μη ζητάτε δουλειά αύριο»!