Τήν Τρίτη 28 Ἰουλίου στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου ἔγινε ἡ ἔναρξη τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου ἀρρένων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου.
Ὁ Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος τέλεσε τόν ἁγιασμό καί εὐλόγησε τούς Κατασκηνωτές.
Μέ κατάνυξη καί ἐκκλησιαστική εὐταξία –τηρουμένων ὅλων τῶν ἀπαραίτητων μέτρων– ἑορτάσθηκε ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπακτίας, μέ ἐπίκεντρο τήν ὁμώνυμη Ἱερά Μονή Ἀμπελακιωτίσσης, ἀλλά καί τούς πολλούς Ναούς πού εἶναι ἀφιερωμένοι στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου.
Ὅλοι οἱ Ἐφημέριοι καί Ἱεροκήρυκες, ἀκόμη καί συνταξιοῦχοι, λειτούργησαν σέ ξεχωριστό Ναό, προκειμένου νά καλυφθοῦν εἰ δυνατόν ὅλες οἱ ἀνάγκες σέ ὅλη τήν Ὀρεινή Ναυπακτία.
Διάβασα ἕνα σημαντικό ἄρθρο τοῦ δημοσιογράφου Νίκου Χειλαδάκη πού δημοσιεύθηκε στήν ἱστοσελίδα του, ἀλλά καί σέ περιοδικό (Τρίτο Μάτι, τεῦχος 219, Μάϊος 2014), μέ τίτλο «Ἡ χαμένη Ρωμιοσύνη», πού ὅπως φαίνεται ἀπό τό περιεχόμενό του μᾶλλον ἀφορᾶ τήν κρυμμένη Ρωμηοσύνη, καί θά κάνω μιά μικρή παρουσίασή του.
1. Κρίση τουρκικῆς ταυτότητας
Τό ἄρθρο αὐτό ἀναφέρεται στόν πληθυσμό τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί γενικότερα τῆς σημερινῆς Τουρκίας καί ὑποστηρίζει ὅτι μέσα σέ αὐτό πού χαρακτηρίζουμε τουρκικό πληθυσμό βρίσκεται ἡ «χαμένη Ρωμιοσύνη», «πού ἔμεινε στήν Τουρκία μετά τό 1922 καί σήμερα ἀναζητᾶ τήν ταυτότητά της». Οἱ Τοῦρκοι ἀναρωτιοῦνται ἐάν οἱ παπποῦδες τους ἦρθαν ἀπό τήν Κεντρική Ἀσία ἤ εἶναι ἀπόγονοι τῶν Ἑλλήνων.
Τήν Τρίτη 28 Ἰουλίου στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου ἔγινε ἡ ἔναρξη τῆς κατασκηνωτικῆς περιόδου ἀρρένων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου.
Ὁ Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος τέλεσε τόν ἁγιασμό καί εὐλόγησε τούς Κατασκηνωτές.
Τήν Δευτέρα 27 Ἰουλίου πανηγύρισε τό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος πού βρίσκεται στόν χῶρο τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στό Ἀντίρριο.
Τήν παραμονή τό βράδυ στόν Ἑσπερινό χοροστάτησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπος, ὁ ὁποῖος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στόν μεγαλομάρτυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα, τόν «δεύτερο προστάτη τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἀντιρρίου», καί στήν ἀξία τῆς παιδείας πού ἔλαβε ἀπό τήν μητέρα του Εὐβούλη. Τήν ἡμέρα τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος ὁ Σεβασμιώτατος κ. Πολύκαρπος λειτούργησε τόν καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα στό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος λειτούργησε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στήν σημασία τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, πού ἔχουν φιλοξενήσει χιλιάδες παιδιά τά χρόνια τῆς λειτουργίας τους, καί ἔπειτα μίλησε γιά τόν ἅγιο Παντελήμονα καί τό ἰαματικό του χάρισμα, τονίζοντας τρία σημεῖα: Ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἐνδιαφέρονται πιό πολύ γιά τήν σωματική ὑγεία, ὅτι ἀδιαφοροῦν γιά τήν πνευματική ὑγεία, καί ὅτι ἐνδιαφέρονται ὅλοι γιά τό ἐμβόλιο ἐναντίον τῶν διαφόρων ἀσθενειῶν καί δέν εὐχαριστοῦν τόν Θεό καί δέν ἐνδιαφέρονται γιά τό ἐμβόλιο κατά τῆς ἁμαρτίας, τοῦ διαβόλου καί τοῦ θανάτου πού εἶναι τό ἅγιο Βάπτισμα.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Ἐφημέριος Ἀρχιμ. π. Πολύκαρπος Θεοφάνης προσέφερε στόν Σεβασμιώτατο, ἐκ μέρους ὅλης τῆς Ἐνορίας, ἕνα ἐπιγονάτιο μέ τήν ἁγιογραφία τοῦ Γέροντος τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἱεροθέου ἁγίου Καλλινίκου Ἐδέσσης εὐχόμενος τά δέοντα.
Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἱερόθεος εὐχαρίστησε καί μίλησε γιά τήν σχέση καί τήν ὁμοιότητα τοῦ ἁγίου Καλλινίκου μέ τόν ἅγιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, ἀναφέροντας καί κάποια ἄγνωστα περιστατικά ἀπό τόν βίο τους.
Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ λαοφιλοῦς Ἁγίου Παντελεήμονος δέχθηκε πολλούς προσκυνητές καθ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ διημέρου ἀπό ὅλη τήν Ἐπαρχία.