Τήν Κυριακή 23 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν Ἀπόδοση τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ὅπως τό κάνει μέ ὅλες τίς μεγάλες Δεσποτικές καί Θεομητορικές Ἑορτές, καί μέ αὐτόν τόν τρόπο ὁ λαός «χορταίνει» ὅλο αὐτό τό διάστημα μέ τούς λόγους καί τούς ὕμνους πρός τήν Θεοτόκο καί δίδεται ἡ εὐκαιρία τήν ἡμέρα τῆς Ἀποδόσεως νά θυμηθοῦμε καί νά ἑορτάσουμε γιά δεύτερη φορά, νά «κατευοδώσουμε» τήν κύρια Ἑορτή, ἐν προκειμένῳ τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως.
Στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παλαιοπαναγιᾶς τελέσθηκε μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου.
Συμμετεῖχαν ὁ Πρωτοσύγκελλος π. Καλλίνικος Γεωργᾶτος, ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ναυπάκτου π. Θωμᾶς Βαμβίνης, ὁ Ἐφημέριος τοῦ Ναοῦ π. Χρῆστος Βλάχος καί ὁ Διάκονος π. Παΐσιος Παρασκευᾶς. Ἔψαλε ὁ Πρωτοψάλτης Παντελῆς Ἀναστασόπουλος μέ τούς βοηθούς του. Ἐκκλησιάσθηκαν οἱ Ἀντιδήμαρχοι Θωμᾶς Κοτρωνιᾶς, Ντίνος Τσουκαλᾶς καί Ζαχαρίας Χοχτούλας, καί πολύς κόσμος, σέ ἐπιτρεπόμενη ἀναλογία μέσα στόν Ναό καί οἱ περισσότεροι στό προαύλιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ σέ ἀνάλογες ἀποστάσεις.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του μίλησε γιά τήν θεολογία τοῦ ἑορτάζοντος τήν ἴδια ἡμέρα Ἀποστολικοῦ Πατρός ἁγίου Ἱερομάρτυρος Εἰρηναίου Ἐπισκόπου Λυῶνος γιά τήν Θεοτόκο. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε συγκεκριμένα στήν θεολογία τῆς ἀνακεφαλαίωσης, πού εἶναι μιά βασική θεολογική ἀρχή τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου, καί ἀναφέρεται στήν ἀνάπλαση καί ἀναγέννηση καί ἀνακαίνιση τῶν ἀνθρώπων πού προέρχονται ἀπό τόν παλαιόν Ἀδάμ καί εἶναι δέσμιοι τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου ἀπό τόν νέον Ἀδάμ, τόν Χριστό, πού προῆλθε ἀπό τήν Θεοτόκο. Ἀνέλυσε τήν ἀντίθεση μεταξύ τῆς Εὔας καί τῆς Παναγίας, καθώς ἐπίσης τήν συσχέτιση μεταξύ Ἐκκλησίας καί Θεοτόκου, κατά τόν ἅγιο Εἰρηναῖο.
Μετά τήν ἀρτοκλασία, πού τελέσθηκε στό προαύλιο τοῦ Ναοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος εὐχαρίστησε τούς Ἀντιδημάρχους γιά τήν παρουσία τους, τόν Ἐφημέριο καί τό περί αὐτόν Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο γιά τήν διοργάνωση τῆς πανυγήρεως καί γιά τήν ὅλη φροντίδα γιά τόν καλλωπισμό καί τήν λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, καί ὅλους τούς συντελεστές τῆς πανηγύρεως.
Τήν Κυριακή τό πρωΐ στόν Ἱερό Ναό Παλαιοπαναγιᾶς τελέσθηκε θεία Λειτουργία ἀπό τόν Ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως π. Εἰρηναῖο Κουτσογιάννη, πού ἀναφέρθηκε στήν σημασία τῆς ἑορτῆς καί τήν ἔννοια τῆς Ἀποδόσεως τῆς Θεομητορικῆς ἑορτῆς.
Ὁ Σεβασμιώτατος τήν Κυριακή τό πρωΐ λειτούργησε στόν γραφικό Πλάτανο Ναυπακτίας, συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Πρωτοσύγκελλο π. Καλλίνικο, τόν Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο Πλατάνου π. Γαβριήλ Πλάκα, ὁ ὁποῖος μέ τό Ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο φροντίζει γιά τήν λειτουργία, συντήρηση καί τόν καλλωπισμό τοῦ μνημειώδους Ἱεροῦ Ναοῦ, καί τόν συνταξιοῦχο Ἐφημέριο π. Δημήτριο Μούκα πού συνεχίζει νά προσφέρη φιλότιμα τίς ἱερατικές του ὑπηρεσίες.
Ἐκκλησιάσθηκαν ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, οἱ Δήμαρχοι Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας καί Καλαβρύτων κ. Ἀθανάσιος Παπαδόπουλος καί συνεργάτες τους, ὁ πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιος Πολύχρονος, ὁ πρόεδρος τοῦ πολιτιστικοῦ συλλόγου κ. Δημήτριος Ροντήρης καί πλῆθος Πλατανιωτῶν μέ τήν ποικίλη προσφορά τους ὁ καθένας στήν κοινωνία μας, ὅπως ὁ καθηγητής ἰατρός Νικόλαος Παπανικολάου κ.π.ἄ.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀναφέρθηκε στήν ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς νίκης κατά τοῦ θανάτου, πού ἑορτάζουμε κάθε Κυριακή. Τήν νίκη κατά τοῦ θανάτου ἑορτάζουμε καί κατά τήν ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, πού γέννησε τόν Νικητή τοῦ θανάτου καί ἡ ἴδια μετατέθηκε ἀπό τόν Υἱό της καί σωματικά στόν οὐρανό. Στήν συνέχεια ἀναφέρθηκε στόν φόβο τοῦ θανάτου, ὡς φιλοσοφικό, ψυχολογικό καί κοινωνικό πρόβλημα καί τόνισε πῶς ὑπερβαίνεται ὁ φόβος τοῦ θανάτου στήν Ἐκκλησία.
Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή ἀναφέρθηκε στόν ἅγιο Καλλίνικο Μητροπολίτη Ἐδέσσης, πού καταγόταν ἀπό τόν Πλάτανο Ναυπακτίας, ὁ ὁποῖος συνήθιζε στά κηρύγματά του νά ὁμιλῆ γιά τό σοβαρό αὐτό θέμα. Συνήθως χρησιμοποιοῦσε τρία χωρία, ἤτοι τοῦ Ἀδελφοθέου Ἰακώβου «ποία γὰρ ἡ ζωὴ ὑμῶν; ἀτμὶς γὰρ ἔσται ἡ πρός ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ καὶ ἀφανιζομένη» (Ἰακ. δ΄, 14) γιά νά δείξη τό πρόσκαιρο τῆς ζωῆς, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου «ὁ κόσμος παράγεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τόν αἰῶνα» (Α΄ Ἰω. β΄, 17) γιά νά δείξη πῶς ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ τήν αἰώνια ζωή, καί τό χωρίο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ὅταν ὁ Χριστός φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ» (Κολ. γ΄, 4), γιά νά δείξη ὅτι ἡ πραγματική ζωή εἶναι ὁ Χριστός καί μέ τήν φανέρωση τοῦ Χριστοῦ σέ μᾶς μετέχουμε τῆς δόξης Του.
Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε στά κριτήρια καί τόν τρόπο τῆς ἁγιοκατατάξεως ἑνός ἁγίου καί ἐν προκειμένῳ τοῦ ἁγίου Καλλινίκου, πού εἶχε ρίζες ἀπό τόν Πλάτανο καί ξεχώριζε γιά τίς ἀρετές του καί τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του. Ἐπίσης ἀναφέρθηκε στόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Ναυπακτίας καί Εὐρυτανίας Χριστοφόρο Ἀλεξανδρόπουλο πού ἐπίσης καταγόταν ἀπό τόν Πλάτανο καί ἄφησε μνήμη ἀγαθή στό ποίμνιό του.
Συνεχάρη δέ τούς παρισταμένους ἄρχοντες, τόν κ. Περιφερειάρχη πού εἶναι συγγενής τοῦ ἀειμνήστου Χριστοφόρου καί τόν κ. Δήμαρχο Ναυπακτίας πού εἶναι συγγενής τοῦ ἁγίου Καλλινίκου.
Μετά τήν θεία Λειτουργία ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε τήν εὐκαιρία νά συζητήση, κάτω ἀπό τόν βαθύσκιο πλάτανο τοῦ Πλατάνου, μέ τούς Ἄρχοντες τοῦ τόπου καί μέ τούς ἄλλους Πλατανιῶτες διάφορα ἐκκλησιαστικά, κοινωνικά καί τοπικά θέματα.