NΕΑ

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: 1821-2021; Δημοσιεύθηκε : 14 Ιουνίου 2021

Της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ναυπακτίας (Ο.ΣΥ.Ν.) - Κεντρικό Συμβούλιο

Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες το έθνος μας, όλος ο λαός οφείλει να διαλέγεται με το παρελθόν του , να συνομιλεί με την ιστορία του. Διότι έτσι αναβαπτίζει τη μνήμη του, νοιώθει την ευθύνη του ιστορικού του βάρους, βεβαιώνει την ύπαρξή του και κραταιώνει την εθνική του αυτοσυνειδησία.

Αν θέλουμε λοιπόν , για το λόγο αυτό, να ιεραρχήσουμε και να κλιμακώσουμε την ιστορική αξία των εθνικών μας επετείων και μεγαλουργημάτων του έθνους μας, θα τοποθετούσαμε αναντίρρητα την 25^η Μαρτίου 1821 στην κορυφή της πυραμίδας των αντικειμενικών αξιών, που παραμένουν άχρονες, άτοπες και αθάνατες. Άλλωστε η λέξη παλιγγενεσία δείχνει τη σημαντική διαφορά της τωρινής σε σχέση με άλλες επετείους. Παλιγγενεσία σημαίνει: πάλιν και γένεσις. Σημαίνει τη γέννηση για δεύτερη φορά. Την αναβίωση και την ανάσταση, την αναδημιουργία και την αρχή μιας νέας ζωής.

Περισσότερα...

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: 1821-2021; Δημοσιεύθηκε : 20 Μαϊος 2021

του Νικόλαου Μ.Τριψιάνου, Προέδρου της Εταιρείας Ναυπακτιακών Μελετών (Ε.ΝΑ.Μ.)

Κανένας δεν το πάτησε το κάστρο του Επάχτου·

ο Ρουπακιάς, κυρά-Νόβαινα, αχ, Τσατσούλα, η Παναγιώταινα.

Ο Ρουπακιάς το πάτησε με το γέρο-Χουσιάδα·

πήραν άσπρα, κυρά-Νόβαινα, αχ, πήραν άσπρα, πήραν φλουριά.

Πήραν άσπρα, πήραν φλουριά, πήραν μαργαριτάρια

πήραν την κυ-, κυρά Νόβαινα, αχ, Τσατσούλα, η Παναγιώταινα.

Πήραν την κυ-, κυρά Νόβαινα, πρώτη κουτσαμπασίνα.

Ο πρώτος στίχος του ναυπακτιακού δημοτικού τραγουδιού «της Νόβαινας»: Κανένας δεν το πάτησε το κάστρο του Επάχτου «συνοψίζει την ιστορία του», όπως έγραψε ο Γεώργιος Αθάνας, τονίζοντας με κατηγορηματικό τρόπο την οχυρωματική αξία του Κάστρου της Ναυπάκτου ανά τους αιώνες, ότι δηλαδή πρόκειται κυριολεκτικά για ένα ακατάλυτο, απόρθητο, «άπαρτο Κάστρο».

Περισσότερα...

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: 1821-2021; Δημοσιεύθηκε : 12 Μαϊος 2021

*του Χαράλαμπου Δ. Χαραλαμπόπουλου, ιστοριοδίφη - Επίτιμου Προέδρου Εταιρείας Ναυπακτιακών Μελετών

Η Ναυπακτία, Κράβαρα και Βενέτικο, από την αρχή της Επανάστασης ενστερνίστηκαν και αγκάλιασαν τον ιερό σκοπό της και αγωνίστηκαν με όλα τα μέσα για την ανάκτηση της Ελευθερίας.

Ιδιαίτερα, τα παρεξηγημένα στους νεότερους χρόνους Κράβαρα ανάθρεψαν σκληροτράχηλους πολεμιστές, που έβαψαν με το αίμα τους και την πιο απόκρημνη γωνιά της Ελλάδας. Γι΄ αυτό οι στρατηγοί της Επανάστασης επεδίωκαν τη στρατολόγηση Κραβαριτών και Βενέτικων αγωνιστών . Πολλοί οι καπεταναίοι που πρόσφεραν πάρα πολλά στον Αγώνα και στη Ναυπακτία. Ανάμεσα στους ξεχωριστούς ιδιαίτερα αναδεικνύεται ο Γιάννης Π. Φαρμάκης – Κραβαρίτης, όπως ο ίδιος υπέγραφε.

Περισσότερα...

Λεπτομέρειες: Κατηγορία: 1821-2021; Δημοσιεύθηκε : 06 Μαϊος 2021

Του Γιάννη Χαλάτση, Δ/ντη της Κεντρικής Δημόσιας Παπαχαραλαμπείου Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου

Η Δυτική Στερεά Ελλάδα ήταν από τις πρώτες περιοχές που ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821 αλλά η περιοχή κατέληξε να απελευθερωθεί την τελευταία στιγμή, λίγο πριν την ανακήρυξη της Ελλάδος σε ελεύθερο κράτος, το 1929.

Ενώ η έναρξη της επανάστασης των Ελλήνων ενάντια στον Τούρκο κατακτητή είχε προγραμματιστεί από την Φιλική Εταιρεία να ξεκινήσει την 25η Μαρτίου μερικές επαναστατικές ενέργειες ξεκίνησαν νωρίτερα. Η σημαντικότερη ήταν αυτή του οπλαρχηγού του Αρακύνθου (Ζυγού) Δημητρίου Μακρή ο οποίος επιτέθηκε σε στρατιωτικό απόσπασμα Οθωμανών που συνόδευε τη χρηματαποστολή από το Μεσολόγγι στη Ναύπακτο. Η επίθεση έγινε στις 5 Μαρτίου 1821 κοντά στον Εύηνο ποταμό, στη θέση Σκάλα Μαυρομάτη του χωριού Περιθώρι του Δήμου Ναυπακτίας. Τα χρήματα προέρχονταν από συγκεντρώσεις ετήσιου φόρου από τους καταπιεσμένους πληθυσμούς της Δυτικής Ελλάδας και είχαν ως τελικό προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Ο Δημήτριος Μακρής έπιασε το στενό πέρασμα μεταξύ της Βαράσοβας και του ποταμού Ευήνου και κατάφερε να εξολοθρεύσει την τουρκική συνοδεία και τους ταχυδρόμους, εκτός από έναν, που γύρισε στο τούρκικο διοικητήριο, στο Μεσολόγγι και ανέφερε το γεγονός. Μετά από αυτό οι περισσότεροι Τούρκοι που ζούσαν στο Μεσολόγγι εγκατέλειψαν την πόλη από τον φόβο επίθεσης των κλεφτών του Ζυγού. Τελικά ο Μακρής στις 20 Μαΐου μπήκε στο Μεσολόγγι και ύψωσε την ελληνική σημαία. Την επόμενη μέρα απελευθερώθηκε και το Αιτωλικό, αφού οι Τούρκοι της κωμόπολης παρέδωσαν τα όπλα τους στον οπλαρχηγό του Ζυγού.

Περισσότερα...