Στον απόηχο της διεκδίκησης της έδρας του νέου Δήμου Δωριαίων θεωρώ ότι είναι ωφέλιμο να πω και εγώ για πρώτη φορά τα εξής:
Παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον την πολιτική σας διαδρομή για όλα σχεδόν τα θέματα μεταξύ των οποίων, κατά καιρούς, και εκείνα για την Φωκίδα. Όμως προχθές (27.05.2010) στην κατ' άρθρον συζήτηση και ψήφιση του Σχεδίου Νόμου για τον Καλλικράτη με πικράνατε πολύ ως δημότη Λιδωρικίου. Προφανώς για να ευχαριστήσετε - θέλω να ελπίζω όχι συνειδητά - κάποιον συμπολίτη μου στο Ευπάλιο. [Άραγε Δωριαία που φιλοδοξεί να πάρει την ψήφο μου να με εκπροσωπήσει αύριο δίκαια και αντικειμενικά ως αιρετός Άρχων από το Ευπάλιο;].
Ούτε λίγο ούτε πολύ υπερθεματίσατε, κύριε Κουβέλη, έδρα του Δήμου Δωριαίων να είναι το Ευπάλιο (αντί του Λιδωρικίου). Με ανακριβή όμως στοιχεία τόσον εσείς όσον και ο κύριος αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ λίγο αργότερα ο κ. Ν. Τσούκαλης. Και με μίαν φωτογραφία του νεόδμητου κτιρίου, επί του οποίου ο Δήμος Ευπαλίου σήμερα, χωρίς ωστόσο να σας πει, ο ενχειρήσας την φωτογραφία, και την αλήθεια γι' αυτό το «αρχιτεκτονικό αριστούργημα». Ότι δηλαδή η Αντιπολίτευση σχεδόν για μια ολόκληρη οκταετία έχει στηλιτεύσει πρώην και νυν δήμαρχο ως κυρίως υπεύθυνους για την ανέγερση ενός αξιοπρόσεκτου ίσως εξωτερικά κτιρίου, τελείως ακατάλληλο όμως εσωτερικά, στην πλέον ακατάλληλη θέση για την κοινωνική ζωή και συνοχή του Ευπαλίου και για κόστος πολλαπλάσιο εκείνου που έπρεπε να έχει κοστίσει.
Με πικράνατε κύριε Κουβέρη ως δημότη Λιδωρικίου και για έναν επιπλέον λόγο: Γιατί την ίδια ακριβώς φωτογραφία, με την ίδια επιχειρηματολογία υπέρ του Ευπαλίου, την ανέμιζε για τα ΜΜΕ και ο βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Αστ. Ροντούλης. Όμως με φωτογραφίες δεν θεμελιώνονται έδρες σύγχρονων δήμων. Φωτογραφίες είχαμε κι εμείς, τόσο από παλαιότερες εποχές (αναγέννηση από την τέφρα μας της γερμανικής οργής) όσο και από νεότερες εποχές: για την αρχιτεκτονική και του δικού μας Δημαρχείου, για τη θέση της πόλης μας πλάι στην αναξιοποίητη ακόμα για τις δυνατότητές της Λίμνη του Μόρνου και στη σκιά της Γκιώνας, απέναντι από τα περιζήτητα για οικονομική και άλλη δημιουργία Βαρδούσια.
Θα ήταν θανάσιμο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σφάλμα να μην ορισθεί τελικώς το Λιδωρίκι έδρα του Δήμου Δωριαίων. Η διάσπαρτη σήμερα φτωχή ποσοτικά (όχι όμως και ποιοτικά) οικονομική δημιουργία, στα ορεινά των τεσσάρων πρώην δήμων της Επαρχίας, θα έσβηνε με μαθηματική βεβαιότητα σε λιγότερο από 10 ή 15 το πολύ έτη από σήμερα, για λόγους που πολύ νωρίς (την δεκαετία του πενήντα) μας το έχει πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Αυτός ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας πολεοδόμος που έκτισε πολλές έδρες• όχι απλώς δήμων αλλά ολόκληρων κρατών• και όχι σε πολυσύχναστους τόπους αλλά σε πολύ μικρότερους (π.χ. όχι στο Rio De Janeiro αλλά στη Brasilia).
Για την Ελλάδα προέβλεψε ο αείμνηστος Δοξιάδης ότι, στη συντριπτική πλειοψηφία της η οικονομική δραστηριότητα, θα συγκεντρωθεί - αν δεν δημιουργηθούν εστίες εσωτερικήςαντίστασης - είτε κατά μήκος των οδικών αξόνων είτε κατά μήκος των ακτών. Άραγε δεν είναι τούτο αρκετό να πεισθεί οποιοσδήποτε κατά μήκος των ακτών της Δωρίδας, αλλά και όπου αλλού, ότι έδρα του Δήμου Δωριαίων επιβάλλεται να είναι το Λιδωρίκι; Γιατί κάποιοι παράκτιοι αρνούνται αβασάνιστα την ενδοχώρα τους;
Είμαι βέβαιος ότι σε δέκα το πολύ χρόνια θα έχει αλλάξει το τοπίο στην καρδιά της Δωρίδας. Αρκεί να το πιστέψει η νέα Δημοτική Αρχή. Αρκεί τα υποκείμενά της να θέλουν να υπηρετήσουν τον Τόπο όχι από τις μόνιμες κατοικίες τους ή/και τα επαγγελματικά γραφεία τους εκτός Δήμου Δωριαίων: στην Άμφισσα, την Ιτέα, την Αθήνα, την Πάτρα, το Μεσολόγγι ή τη Ναύπακτο αλλά από το Λιδωρίκι και τις έδρες των πρώην τεσσάρων δήμων της Δωρίδας. Και, ακόμα, αρκεί, να έχουν το «γνώθι σ' αυτόν» ότι μπορούν• όχι απαραιτήτως όλα τα δύσκολα και τα σύνθετα αλλά τουλάχιστον τα πολύ απλά (π.χ. να αναγνωρίζουν τις αναπάντητες κλήσεις στο κινητό τους!).
Οι αιτίες που έχασε το Ευπάλιο την έδρα για να την πάρει δίκαια και επάξια το Λιδωρίκι δεν είναι οι πράξεις ούτε οι παραλήψεις κάποιων στοχοποιημένων προσωπικοτήτων για να σταλούν στο πυρ το εξώτερο οι μεν ή στην αψίδα του θριάμβου οι δε για τα επιτίμια. Οι πραγματικές αιτίες πιστεύω ότι είναι, κατά βάση, τρεις:
• Η γεωγραφική θέση του Ευπαλίου (στο Νοτιοδυτικότερο άκρο της Δωρίδας σε απόσταση αναπνοής από την πολύ ελκυστική και συμπαθή για όλους Ναύπακτο).
• Η γεωγραφική θέση του Λιδωρικίου [στο Κέντρο αυτού του Μεγάλου Δήμου της Δωρίδας, αφού με μεγάλους δήμους αποφάσισε το Εθνικό Κέντρο να πάει η χώρα διοικητικά μπροστά και όχι με μικρότερους (περισσότερους) όπως μέχρι τώρα].
• Η ανώδυνη μέχρι τώρα εγκατάλειψη του Ευπαλίου από τον οικονομικό και τον κοινωνικό ιστό τον οποίο πρέπει στοιχειωδώς να διαθέτει ένας τόπος για να διεκδικεί ηγετικό διοικητικό και οικονομικό ρόλο σήμερα για τον εαυτό του πολύ δε περισσότερο και για τους τρεις αδελφούς υποτίθεται δήμους της Δωρίδας. Αυτός ο ιστός (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, λογιστές, γεωτεχνικοί, δάσκαλοι και καθηγητές) καλώς ή κακώς - για εμένα καλώς - ζει κινείται και υπάρχει στη Ναύπακτο ή/και την Πάτρα. Συνεπώς το Ευπάλιο μπορεί να πάρει στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον όψη άλλη από αυτή την οποία έχει σήμερα κατά δύο τρόπους:
- είτε ως ένας από τους 4-5 βραχίονες του Λιδωρικίου που έχει υποχρέωση να το κάνει το Λιδωρίκι κατά προτεραιότητα για τα προσεχή 5-10 έτη,
- είτε να γίνει ευγενές προάστιο της Ναυπάκτου ή/και της Πάτρας. Η Δημοκρατία μπορεί και ξέρει αν θέλει να δίνει σωστές λύσεις.
Τελειώνοντας σας ευχαριστώ πολύ για μια ακόμα φορά κύριε Κουβέλη ειλικρινά για την ευκαιρία που μου δώσατε να πω κι εγώ κάτι για τον τόπο μου για πρώτη φορά με τις ευχές μου προς όσους φιλοδοξούν να με εκπροσωπήσουν αύριο ως αιρετοί, να το κάνουν με περισσότερη δωρική γενναιοδωρία, μεγαλύτερη αντοχή και περισσότερο σεβασμό και αγάπη για την ενδοχώρα τους και για το Λιδωρίκι. Το όφελος για την ανάπτυξη, για ορεινούς και πεδινούς, θα είναι μεγάλο και για τη Δημοκρατία μεγαλύτερο.
Με τιμή,
Καθηγητής Μαθηματικών
Κοινοποίηση:
Η παρούσα κοινοποιείται στους Δημάρχους και στους επικεφαλής των Δημοτικών Παρατάξεων των τεσσάρων δήμων σήμερα της Επαρχίας Δωρίδας (Βαρδουσίων, Ευπαλίου, Λιδωρικίου και Τολοφώνος), στους Βουλευτές που αναφέρονται ονομαστικά αυτήν την επιστολή (κκ. Αστ. Ροντούλη και Ν. Τσούκαλη) και στον Ημερήσιο και Περιοδικό Τύπο της Περιφέρειας.
