Στήν ἱερά ἀκολουθία χοροστάτησε ὅπως κάθε χρόνο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος, παρευρέθηκε ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, ὁ ὁποιος ὡς Ἐνορίτης συµµετεῖχε ἐνεργῶς στήν ἀκολουθία, ὅπως τό κάνει κάθε χρόνο, καί πλῆθος Χριστιανῶν, οἱ όποῖοι μέ εὐλάβεια συµµετεῖχαν στήν ἱερά ἀκολουθία τῶν Μεγάλων Ὡρῶν καὶ τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Μεγάλου Σαββάτου. 

 

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης στό καθιερωμένο αὐτήν τήν ἡμέρα κήρυγµά του ἀναφέρθηκε στούς «τρεῖς σταυρούς στόν Γολγοθᾶ». Στό μέσον εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ἑκατέρωθεν αύτοῦ οἱ σταυροί δύο ληστῶν κακούργων. Ἐκεῖ, τήν φοβερά ἐκείνη στιγµή, ὁ Χριστός τελεσιούργησε τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους, ἀλλά καί ἔγινε καί ἕνας διάλογος µεταξύ τῶν δύο ληστῶν, πού ὁ ἕνας σώζεται, τὸν ἄλλον τὀν καταδικάζει. 

 

Στήν συνέχεια διάβασε µερικά χαρακτηριστικά ἁποσπάσματα ἀπό δύο ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί στόν εὐγνώμονα ληστή. Μεταξύ τῶν ἄλλων στίς ὁμιλίες αὐτές τονίζεται ὅτι ὁ Σταυρός εἶναι ἑορτή καί πανήγυρη γιατί µᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τήν εἰδωλολατρεία καί µᾶς συµφιλίωσε µέ τὀν Θεό, µᾶς ἄνοιξε τόν Παράδεισο, μᾶς ἔδωσε τήν ἀρχαία Πατρίδα, χάρη σέ αὐτόν δέν φοβόμαστε τόν διάβολο γιατί βρήκαμε τήν πηγή τῆς ζωῆς, ἀποκτήσαμε νυμµφίο, γνωρίσαμε καλό ποιμένα. 

 

 Ὲπειτα γίνεται λόγος γιά τούς δύο σταυρούς πού ἦταν ἑκατέρωθεν τοῦ Χριστοῦ, πάνω στούς ὁποίους ἦταν καρφωµένοι δύο ληστές, ἀπό τούς ὁποίους ὁ ἕνας βλασφήμησε τόν Χριστό, ἐνῶ ὁ ἄλλος ὁμολόγησε τόν Χριστό ὡς Θεό, ἐξέφρασε τήν αὐτομεμψία καὶ ἔγινε πρῶτος πολίτης τοῦ Παραδείσου. Γι αὐτό ὁ εὐγνώμων ληστής ἀπεδείχθη θεολόγος καί διδάσκαλός µας. 

 

Κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος ὅτι ὁ Γολγοθᾶς θυμίζει ὅλη τήν σύγχρονη κατάσταση του κόσμου. Ὁ Χριστός ἐξακολουθεῖ νά σώζη τούς ἀνθρώπους καί ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στεκόµαστε γύρω Του, ἄλλοι σώζονται καί ἄλλοι καταδικάζονται. Ὅλοι, ἄλλος πολύ ἄλλος λίγο, εἴμαστε «ληστές», καὶ τελικά δέν µᾶς σώζουν τά ἔργα µας, ἀλλά ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ ὡς Θεοῦ καί ἡ σχέση µας μαζί Του, καί µᾶς καταδικάζει ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ ὡς Θεοῦ. Τόνισε ὅτι πρέπει νά ὁμοιάσουμε μέ τόν εὐγνώμονα ληστή, ἐκφράζοντας αὐτομεμψία, μετάνοια καί ὁμολογία της Θεότητος τοῦ Χριστοῦ. 

 

Στό τέλος, πρίν τήν ἀπόλυση, παρεκάλεσε τούς Χριστιανούς νά θυµηθοῦν αὐτήν τήν ἡμέρα καί νά προσευχηθοῦν γιά τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς πού σταυρώνονται αὐτές τίς ἡμέρες στήν µαρτυρική Οὐκρανία, δυστυχῶς ἀπό Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.