Το ιστορικό της υπόθεσης ξεκινά από το 1993 όταν Εταιρεία (ΕΛΙΚΩΝ ΑΕ) αιτείται από τη Νομαρχία Αιτ/νίας τον καθορισμό λατομικής ζώνης στην προαναφερθείσα θέση. Στα τέλη του 1994 το τελευταίο μη αιρετό νομ. Συμβ. Αιτ/νίας κατά πλειοψηφία καθορίζει με απόφασή του ως λατομική ζώνη την εν λόγω περιοχή.
Η αντίδραση του Δήμου Χάλκειας και οι κινητοποιήσεις των κατοίκων αναγκάζουν το αιρετό πλέον Νομαρχιακό Συμβούλιο Αιτ/νίας να γνωμοδοτήσει αρνητικά (30/11/1998) προτείνοντας αλλαγή χωροθέτησης της εν λόγω λατομικής ζώνης. Εν συνεχεία άδεια λειτουργίας λατομείου ζητούν και άλλες εταιρείες αλλά όλες προσκρούουν στις αντιδράσεις των κατοίκων της Χάλκειας.
Στις 12/7/2007 η Κ/Ξ EURO IONIA αιτείται απευθείας μίσθωση τμήματος του λατομικού χώρου και λαμβάνει την υπ' αρ. Δ.10-Β/Φ.5.25/22573/4124/1710/2008 έγκριση της τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης από το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Στις 5/12/2007 η Κ/Ξ ΑΠΙΟΝ ΚΛΕΟΣ αιτείται απευθείας μίσθωση του λατομικού χώρου και λαμβάνει την υπ' αρ. Δ.10-Β/Φ.5.21/15679/2883/01.07.2008 έγκριση τεχνικής μελέτης εκμετάλλευσης από το Υπουργείο Ανάπτυξης και την υπ' αρ. 134421/18/12/2007 έγκριση ειδικής τεχνικής μελέτης εφαρμογής (ΕΤΜΕ) από την ΕΥΠΕ/ΥΠΕΧΩΔΕ.
Στις 3/11/2008 το Δημοτικό Συμβούλιο Χάλκειας ομόφωνα ζητά αποχαρακτηρισμό της ανωτέρω περιοχής ως λατομικής ζώνης.
Στις 22/6/2009 το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποφασίζει μη ενεργοποίηση λατομικής ζώνης. Στις 10 Αυγ. 2009 ο Δήμος Χάλκειας προσφεύγει στο ΣτΕ και ζητά την ακύρωση των προμνημονευθεισών υπουργικών εγκρίσεων. Η υπόθεση εκδικάζεται στις 21/9/2011.
Στις 17-9-2010 το Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων χορηγεί στην Κ/Ξ ΑΠΙΟΝ ΚΛΕΟΣ με αρ. Πρ. ΕΠΠ/Π1/Φ6/12096 Τεκμαρτή Άδεια λατομικού χώρου αδρανών υλικών στη θέση «Αλμπάνι» Χάλκειας Αιτ/νίας για την κάλυψη των αναγκών σε δάνεια υλικά, του έργου του αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα.
Ωστόσο ο χαρακτηρισμός της περιοχής «Αλμπάνι» ως λατομικής ζώνης και η ενδεχόμενη λειτουργία λατομείου εκεί αντιστρατεύεται κάθε έννοια λογικής δεδομένου ότι:
α) Η άδεια λειτουργίας του λατομείου αφορά περιοχή στην οποία βρίσκονται σε απόσταση 200 περ. μέτρων από την λατομική ζώνη οικίες κατοίκων της Κάτω Καλαβρούζας, ενώ σε απόσταση 300 περ. μέτρων λειτουργεί ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων. Μάλιστα δεν λαμβάνεται υπόψη ότι η ήπια ανάπτυξη χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή της Χάλκειας και ο τουρισμός αποτελεί πηγή ζωής για τους κατοίκους της. Συνεπώς ο θόρυβος των μηχανημάτων και οι συνεχείς εκρήξεις αφενός, η σκόνη που παράγεται από την τριβή των πετρωμάτων αφετέρου θα υποβαθμίσουν καίρια την ποιότητα ζωής των (1500 το χειμώνα και πολλαπλάσιων το καλοκαίρι) κατοίκων πέντε χωριών (Καλαβρούζας, Γαβρολίμνης Βασιλικής, Άνω Βασιλικής και Τρικόρφου) καθώς, λόγω της μορφολογικής κατάστασης του εδάφους και της διεύθυνσης των ισχυρών ανέμων που πνέουν καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου, τα χωριά αυτά θα πνίγονται στη σκόνη και θα είναι αδύνατη κάθε δραστηριότητα των κατοίκων με επιπτώσεις στον τουρισμό, στην γεωργία, στην κτηνοτροφία και, κυρίως, στην υγεία των κατοίκων.
β) Καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες στα ιστορικά μνημεία (Παναγία Παναξιώτισσα, Παλαιομονάστηρο, Άγιος Δημήτριος, Λείψανα Βυζαντινού Ναού στην Αγία Τριάδα Βασιλικής κλπ), στις δύο αδειοδοτημένες κτηνοτροφικές μονάδες της περιοχής αλλά και στη νόμιμα λειτουργούσα μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας.
γ) Η τεκμαρτή άδεια δίνεται χωρίς να έχει προηγηθεί καμία περιβαλλοντική μελέτη. Δεν λαμβάνεται συνεπώς υπόψη ότι η λειτουργία λατομείου προκαλεί ανεπανόρθωτη καταστροφή στην πανίδα και χλωρίδα του τόπου και ειδικότερα στον εξαίρετης φυσικής ομορφιάς όρμο στο Καλαμάκι. Η πράσινη ανάπτυξη, που αποτελεί αίτημα των καιρών μας και βασικό στοιχείο της κυβερνητικής πολιτικής, θυσιάζεται αστόχαστα χωρίς να εξετάζονται οι εναλλακτικές (και οικολογικά αποδεκτές) λύσεις προμήθειας αδρανών υλικών. Το οξύμωρο της όλης υπόθεσης είναι ότι στην ίδια περιοχή που σχεδιάζεται η εγκατάσταση λατομείου αδειοδοτούνται και πρόκειται να λειτουργήσουν αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα!
Ο Δήμος Ναυπακτίας δεν απορρίπτει την ανάπτυξη και ασφαλώς δεν αντιτάσσεται στα έργα εθνικής σημασίας. Είναι όμως υποχρεωμένος να αγωνιστεί για να προστατεύσει, μάλιστα σε εποχές οικονομικής και κοινωνικής απίσχνανσης της περιφέρειας, μια ζωντανή και με αξιόλογες προοπτικές περιοχή, αυτήν της Χάλκειας.
Το παλλαϊκό αίτημα των κατοίκων της Χάλκειας, όπως εκφράστηκε στις συγκεντρώσεις των κατοίκων και στο ψήφισμα των Τοπικών Συμβουλίων των Κοινοτήτων Χάλκειας, για αποχαρακτηρισμό της περιοχής «Αλμπάνι» ως λατομικής ζώνης και, φυσικά, για απόρριψη της ιδέας να λειτουργήσει λατομείο στη θέση αυτή, βρίσκει σύμφωνο σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας, τους κοινωνικούς φορείς και τα σωματεία του Δήμου μας.
Η ενεργός συμπαράσταση των πολιτικών εκπροσώπων του Νομού μας και της Περιφέρειάς μας στις νομικές ενέργειες της Δημοτικής Αρχής αλλά και στις δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων που θα ακολουθήσουν, είναι, νομίζουμε, στοιχειώδης υποχρέωση προς τους πολίτες της Χάλκειας.
