Μέ τήν δέουσα λαμπρότητα καί ἱεροπρέπεια ἑορτάστηκε στήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, ἡ Μεγάλη Δεσποτική Ἑορτή καί «Μητρόπολη τῶν ἑορτῶν» κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς τό ἑσπέρας τελέστηκε ὁ Μέγας Πανηγυρικός Ἑσπερινός μέ τήν τελετή τῆς λιτῆς καί τῆς ἀρτοκλασίας κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό του Ἁγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου.

Στό κήρυγμα του ὁ Σεβασμιώτατος, ἀναφέρθηκε στό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θέου.

Εἶπε ὅτι οἱ ἅγιοι Πατέρες ὁμίλησαν γιά τό μυστήριο αὐτό κυρίως στήν ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, διότι τότε ἔγινε ἡ πρόσληψη καί ἡ θέωση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Μέ τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ φανερώθηκε ὅλο αὐτό τό μυστήριο, παραμένοντας μυστήριο.

Στήν συνέχεια εἶπε ὅτι τό μυστήριο αὐτό δέν κατανοεῖται λογικά, ἀλλά βιώνεται στήν κεκαθαρμένη καρδιά. Ὅσοι προσπάθησαν νά τό ἀντιμετωπίσουν λογικοκρατικά ἤ συναισθηματικά ἔπεσαν σέ αἱρέσεις.

Ἀντίθετα οἱ ἅγιοι Πατέρες αἰσθάνθηκαν στήν καρδιά τους «τά βρεφοπρεπή σκιρτήματα» τοῦ Χριστοῦ καί θεολόγησαν αὐθεντικά, ὅπως φαίνεται στίς ὁμιλίες τους καί στά τροπάρια. Γι' αὐτό εἶπε θά πρέπει νά προχωρᾶμε ἀπό τά καθημερινά τά συναισθηματικά καί τά λογοτεχνικά στά θεολογικά.

Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, νωρίς τό πρωί, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῆς Ναυπάκτου, τελέστηκε ὁ Ὄρθρος καί ἐν συνεχεία ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου.

Τόν Σεβασμιώτατο πλαισίωσαν οἱ ἐφημέριοι τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, π.Θωμᾶς Βαμβίνης καί π. Παναγιώτης Χαντζής καθώς καί οἱ διάκονοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παΐσιος Παρασκευάς καί Ἀντώνιος Ἀντωνιάδης.

Κατά την Θεία Εὐχαριστία ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος της Ἱεράς Μητροπόλεως π.Θωμάς Βαμβίνης, ἀνέγνωσε τήν Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο τῶν Χριστουγέννων, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου.

Στήν ἐγκύκλιο του ὁ Σεβασμιώτατος ἀπάντησε στό ἐρώτημα ποιόν Χριστό ἑορτάζουμε. Εἶπε ὅτι τό ὄνομα Χριστός εἶναι τῆς ὑποστάσεως καί ὄχι τῆς φύσεως καί δείχνει ὅτι ὁ Θεός ἔχρισε τήν ἀνθρώπινη φύση τήν ὁποία προσέλαβε ἀπό τήν ὑπεραγία Θεοτόκο.

Στήν συνέχεια γράφει ὅτι ὅλοι οἱ χριστιανοί ἑορτάζουν τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἔχουν διαφορετική ἄποψη γιά τόν Χριστό.

Ἄλλοι ἑορτάζουν τήν ἀνθρώπινη φύση Του, ἄλλοι τήν θεία φύση Του ἡ ὁποῖα ἀπορόφησε τήν ανθρώπινη φύση καί ἄλλοι ἔχουν διάφορες ἀπόψεις γιά τόν Χριστό, τόν Ὁποῖον ἐγκλείουν μέσα σέ ἐθνικισμούς καί τήν ἀναμειγνύουν σέ πολιτικές καί πολεμικές κατάστασεις.

Τόνισε ὅτι ἐμεῖς πρέπει νά ἑορτάζουμε τόν Χριστό ὅπως μας τόν παρέδωσαν οἱ Ἀπόστολοι στήν Καινή Διαθήκη, οἱ Πατέρες στίς Οἰκουμενικές Συνόδους καί ὑμνογράφοι στά τροπάρια τους

Δυστυχῶς σήμερα ἡ ἀνθρωπότητα εἶναι «ἕνα μεῖγμα ἀπό Χριστιανούς, πρώην Χριστιανούς καί μή Χριστιανούς», δηλαδή εἶναι «ἕνας κόσμος μεταχριστιανικός» (πατήρ Συμεών τοῦ Ἔσσεξ), εἶναι ἕνας κόσμος πού διακρίνεται ἀπό τόν «σχετικισμό».

Κατέληξε ὅτι πρέπει νά ἑορτάζουμε τόν Χριστό, ὅπως τόν ψάλλουμε στά τροπάρια, διαφορετικά θά ἑορτάζουμε «Χριστούγεννα χωρίς τόν ἀληθινό Χριστό» μέ αἰώνιες συνέπειες.

Στήν Θεία Λειτουργία τῶν Χριστουγέννων, ἐκκλησιάσθηκε ὁ βουλευτής Αἰτωλοακαρνανίας κ. Δημήτριος Κωνσταντόπουλος καθώς καί πολλοί φιλακόλουθοι χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι προσῆλθαν ἀπό νωρίς τό πρωί στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό, γιά νά ἀκούσουν τούς θαυμάσιους ὕμνους τοῦ Ὄρθρου τῶν Χριστουγέννων.

Στήν ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος, εὐχήθηκε χρόνια πολλά σέ ὅλους τούς Χριστιανούς πού ἦταν μέσα στόν Ναό, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Εὐχήθηκε νά ἔχουμε εἰρήνη στήν καρδιά, γιά νά ἔχουμε εἰρήνη καί ἀγάπη στήν οίκογένεια καί στήν κοινωνία.

Τόνισε ὅτι ὅλοι μιλοῦν γιά ἀγάπη καί εἰρήνη, ἀλλά δέν μιλοῦν γιά τίς προϋποθέσεις τους, οὔτε δίνουν τό πραγματικό νόημα τους σύμφωνα μέ τήν Ἀποκάλυψη τοῦ Χριστοῦ.

Γι'αὐτό πρέπει νά ἔχουμε τά ὀρθά δόγματα, τήν ὁρθή πίστη, ὥστε νά ἔχουμε ἀγάπη ἐν Χριστῷ καί εἰρήνη.